در طرحواره درمانی سعی می شود، تا به یک ذهنیت بزرگسالانه سالم و قدرتمند برسید. که به خوبی رشد کرده و می تواند تفکرات خود را تنظیم و الیام ببخشید.
رفتار درمانی دیالکتیکی نوعی درمان گفتاری به شمار می رود که بر درمان شناختی- رفتاری تمرکز دارد. اصلی ترین هدف رفتار درمانی دیالکتیکی، کمک به درمانجو برای درک احساسات دشوار است.
درمانگران در رفتار درمانی دریالکتیکی سعی دارند تا به مراجع مهارت های مدیریت را آموزش دهند. در طی این روند فرد می تواند به ایجاد تغییرات مثبت در زندگی بپردازد.
یکی از عناوین رفتار درمانی دیالکتیکی، DBT است. حروف اختصاری DBT نشان از اصطلاح ” Dialectical Behavior Therapy” دارد.
واژه ” دیالکتیکی” در معنی تلاش برای درک دو مفهوم متضاد کاربرد دارد. به طور مثال ممکن است بین پذیرش خود و تغییر رفتار تناقض هایی وجود داشته باشد. در این گونه شرایط رفتار درمانی DBT نحوه دستیابی به دو هدف مذکور را آموزش می دهد.
عمده تمرکز رفتار درمانی دیالکتیکی به ابعاد روانشناختی اختصاص دارد.
جلسات درمانی DBT تحت شدت و نوع بیماری تعیین می گردد. درمانگران در طول جلسات درمان از روش های تعادل پذیر و قابل تغییر استفاده می نمایند.
به طور کلی درمان به روش DBT برای افرادی مناسب واقع است که به ایجاد تغییرات مثبت در خود متعهد هستند. در اکثر موارد کسانی که در راستای آغاز درمان آمادگی دارند و سرسختانه نسبت به انجام تکالیف آماده هستند، عملکرد موثری دارد.
علاوه بر این اگر جزء افرادی هستید که به زمان حال و آینده تمرکز دارید و در مقابل از فکر کردن به گذشته اجتناب می کنید، می توانید در جلسات رفتار درمانی دیالکتیکی شرکت کنید.
محققان بر این باور هستند که میزان اثربخشی روش درمانی DBT تحت تاثیر سن، گرایش جنسی، نژاد، قومیت، هویت جنسی و جنس متغیر است.